Monthly Archives: September 2009

วันก่อนรู้สึกเสมือนเป็นคนไข้ถึงสองรอบ..รอบแรก สัมภาษณ์คัดเลือกไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศ มีอาจารย์สองท่านกับรุ่นพี่(ที่เป็นน้อง)อีกหนึ่งห้อง…รู้สึกประหลาดๆดีแท้ จริงๆก้อคล้ายๆ oral exam แต่ไม่เหมือนซะทีเดียวเข้าห้องแรกเป็นห้องน้อง..มีน้องนั่งอยู่สองคน ปีห้ากะ extern ..ช่างเป็นเจ็ดนาทีที่นานมากของขนุน ตะกุกตะกัก คิดอาไรไม่ออก กดดันคับห้องต่อมาเป็นอ.สมชัย …ช่าง flow ลื่นไหล สบายๆ ขำขันเป็นระยะๆ ถึงคิดไม่ออกก้อรู้สึกเหมือนว่าจะต้องคิดออกในไม่ช้า รู้สึกบรรยากาศดีมาก ห้องสุดท้ายอ.สรชัย …เรื่อยเปื่อยๆเลยคะ รู้สึกกลางๆว่าตอบได้เรื่อยๆแต่ไม่ดีมาก รู้สึกว่าสิบห้านาทีกับอาจารย์มันผ่านไปรวดเร็วกว่าเจ็ดนาทีกับน้องๆ ! ..รอบสอง เสร็จแล้วนึกครึ้มๆเดินไปคลินิกแพทย์แผนไทย อบสมุนไพร สูดกลิ่นพิมเสนการบูรซะหน่อย ก้อเราเป็นหวัดไม่มีไข้นี่นา ตรงตาม criteria เป๊ะมาทำ OPD card เค้าครั้งแรกก้อต้องซักประวัตินานหน่อย ..ดื่มน้ำวันละกี่แก้ว (คิดนาน) กินอาหารวันละกี่มื้อ ตรงเวลาหรือเปล่า … Continue reading →

"เฮ้อ..ทำไมฉันต้องอยู่เป็นโสดแบบนี้ด้วยนะ""โอ๊ย…อยากมีแฟนนนน" นี่คงเป็นเรื่องปกติของสาวโสดวัยยี่สิบห้าคงเป็นปกติกับการนอนไม่หลับแล้วต้องหาเพื่อนคุยคงเป็นปกติที่จะรู้สึกอ่อนแอเป็นครั้งคราวคงเป็นปกติที่อยากมีคนดูแลคงเป็นปกติที่อยากมีคนเถียงด้วยตอนแก่คงปกติที่จะหงุดหงิดว่าทำไมตัวเองเป็นแบบนี้ …ฉันเป็นแค่ผู้หญิงผิดปกติคนนึง..บางทีฉันควรจะเป็นแบบนั้นบ้างในหัวของฉัน.."เฮ้อ..ได้อยู่คนเดียวเงียบๆแบบนี้ดีจังเลย""ถ้ามีคนมาดูแล เราก้อต้องดูแลเค้าด้วยสินะ คงเหนื่อย""ถ้าแก่ๆแล้วยังต้องมาเถียงกันอีกนี่น่ารำคาญตายเลย" …ฉันเป็นแค่ผู้หญิงผิดปกติที่ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง..

จนถึงวันนี้จำนวนผู้เข้าชมสเปซของเราอยู่ที่สี่พันกว่าคน..แต่จริงๆแล้วคาดว่าที่ตั้งใจเข้ามาอ่านก้อคงครึ่งเดียวแหละ นอกนั้นเป็นความบังเอิญจากท่านกูเกิ้ล 555 แต่ยังไงก้อดีใจนะ ^^ เมื่อวานสอบลงกองกุมารฯแล้วไป discuss รายงานต่ออ.preceptor แอบถาม "เอ..ยังไงทุกคนคงผ่านกันเนอะ ไม่งั้นพี่ต้องโดนเรียกพบด้วยนะ" 555..เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าอาจารย์ที่ตรวจรายงานกับอาจารย์ประจำวอร์ดต้องเดือดร้อนไปด้วยถ้านศพ.ตก..เป็นวิธีดูแลที่ดีจริงๆ (หนูก้อหวังว่าอาจารย์จะไม่ต้องไปนะคะ) ..สอบเสร็จแล้วเราก้อฉลองด้วยการฟังเทศน์..ค่ะ ไม่ผิดค่ะ ฟังเทศน์จริงๆ เนื่องด้วยเงินหมดเกลี้ยงภายในสัปดาห์แรกของเดือน (P.B. ช่างยั่วกิเลสยิ่งนัก) จึงได้แต่เก็บกวาดข้าวของอยู่กับหอไปพลางฟังเทศน์หลวงพ่อปราโมทย์ไปพลาง มีเพื่อนมาระบายทุกข์อีกสองคน นับเป็นการใช้เวลาได้เป็นประโยชน์อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน 555..วันต่อมา(คือวันนี้) เป็นการฉลองจริงจังด้วยการไปทำบุญกับเด็กน้อย (ยังไงก้อทำบุญกับเด็กซะหน่อยเนอะเพิ่งลงจากวอร์ดเด็กเนี่ย)เพื่อนร่วมบุญของเราได้แก่คุณหมอแพรว นางสาวฝ้าย และนายทอมตอนเช้าไปกันที่รพ.จุฬา จะมีตึกที่มีแมคโดนัลด์นั่งข้างหน้า (คือ..จำชื่อไม่ได้อ่ะ) เป็นตึกที่รับเลี้ยงเด็กที่ถูกพ่อแม่ทิ้ง โดยอาจจะคลอดแล้วทิ้งไว้ หรือไม่ก้อไม่ยอมมารับกลับจากวอร์ด เด็กที่นี่ไม่ใช่เด็กป่วยนะคะ หน้าตาสมบูรณ์น่ารักสมวัย ดวงตาใสแจ๋วไม่ซึมไม่เศร้า(เพราะเจ้ายังไร้เดียงสาอยู่นั่นเอง) ตอนนี้เค้ายังไม่ให้เข้าไปเล่นเพราะกลัวเด็กติดหวัด 2009 แต่ด้วยอานิสงค์เพื่อนแพรวเลยไปขโมยเด็กออกมาเล่นข้างนอกได้คนนึง 555 เจ้าหนูที่นี่พัฒนาการช้าทีเดียว … Continue reading →