เบญจเพส

ช่วงนี้ย่างเข้าสู่วัยเบญจเพส..25 ปี อยู่ในวัยที่น่าจะมีพลังมากสุดแล้ว
แต่กลับรู้สึกเหมือนคนแก่พิกล 555
ด้วยความที่เป็นคนชนิด feeling ..เลยเหมือนผ่านอะไรมาเยอะ อะไรที่ผ่านมาผ่านไปมักมีแค่รอยจางๆของความรู้สึกเก็บไว้ นอกนั้น..ลืม
อะไรๆก้อผ่านมาผ่านไปชนิดที่เห็นความไม่เที่ยงทั้งของตัวเองและสิ่งรอบตัว
คนบางคนเคยทำให้รู้สึกดีแสนดี..วันนี้กลับกลายเป็นคนที่ไม่อยากจะเคยพบเคยเจอ
คนบางคนเคยทำให้เราร้องไห้..วันนี้ก้อกลายเป็นอะไรที่ไม่มีความหมายไม่กระเทือนอารมณ์
คนบางคนเคยเป็นคนแปลกหน้า..วันนี้กลายเป็นคนคุ้นเคย
คนบางคนเคยเป็นคนคุ้นเคย..วันนี้กลับเหมือนคนแปลกหน้า
เรื่องบางเรื่องเคยทำให้เสียใจ..วันนี้กลายเป็นอะไรที่น่าขอบคุณ
เรื่องบางเรื่องเคยทำให้ดีใจ..วันนี้เป็นอะไรที่หวนระลึกถึงความรู้สึกดีๆ
..ที่สุดแล้วคนกี่คน เรื่องกี่เรื่องก้อเป็นแค่ลมที่พัดผ่าน
ไม่เคยมีใครมาทำเรายิ้มหรือร้องไห้หรอก มีแต่ทำตัวเอง..แค่หันซ้ายหันขวาไปตามลม..
เรื่องราวทุกเรื่องในชีวิตมีคุณค่าในตัวเสมอ..แล้วแต่ว่าจะหยิบมามองในมุมไหน
คนทุกคนก้อมีคุณค่าในตัวเช่นกัน..ในทุกด้านที่หันมอง..
แต่คุณค่าของตัวคนจะแสดงออกมามากแค่ไหนคงอยู่ที่ตัวเองว่าจะมองเห็นมันหรือเปล่า
มันมีอยู่แล้วล่ะในตัวคุณ..แค่หยิบมันออกมา แล้วจะรู้ว่า..คุณทำอะไรเพื่อโลกนี้ได้มากกว่าที่เคยคิด..