ได้เวลาพักผ่อน

ง่า..วันนี้สบายใจจัง เป็นคืนวันศุกร์ที่จะได้นอนยาววววววว…เสียที

 

วันนี้เพื่อนๆที่แลบชวนไป "drink" ตอนแรกก้อขี้เกียจไปแต่เหมือนเค้าจะตั้งใจชวน ก้อเออนะไปดูเสียหน่อยว่าผับไต้หวันมันเป็นเช่นไร อ่า..ขับรถไปไม่ใกล้ไม่ไกล..ถึงที่หมาย โอ่..จอร์จ..พรวด! ให้ตายเถอะเหมือนไปกินโต๊ะจีนเลย มันคือโต๊ะจีนจริงๆขอบอก โต๊ะกลมใหญ่หมุนได้ แล้วก้อคนแน่นร้าน เสียงบ้งเบ้งช้งเช้งมากมาย คือในร้านอาหารธรรมดาก้อดังอยู่แล้วนี่กินเบียร์เข้าไปด้วยยิ่งคึกใหญ่..หมดกันจินตนาการฉัน..อืม..แต่ฮาว่ะ สนุกดี อิช้านก้อไม่ได้ดริงค์เบียร์กะเขาหรอกนะ ไม่ได้รังเกียจแต่เหมือนไม่ชอบกินผักแหละมั้ง ก้อไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันอาหร่อยตรงไหนหว่า สาวเชียร์เบียร์ที่นี่ก้อแก่ๆไม่น่ารักเหมือนเมืองไทย ง่า..ยี่ห้อสุดฮิตของที่นี่คงเป็น kirin และ อาซาฮี ..คาร์ลเบิร์กก้อมีแต่ไม่เห็นกิน..

 

เค้าว่าเวลาแห่งความสุขจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว..แผลบเดียวสามเดือนผ่านไปแล้วอ่ะ เฮ้ออออออ…

แต่จะบอกว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขก้อไม่เชิงหรอกนะ

หลายๆคนที่ติดตามความเป็นไปของนางสาวขนุนคงรู้ดีว่าตอนอยู่ที่นี่มีอาไรมากมายยยย

..แต่ที่แน่ๆ..ได้รู้ว่าบางทีถึงจะไม่สุข..แต่การได้ทำอะไร..รู้สึกอะไรเต็มที่..มันก้อเป็นความสุขอย่างนึง

การที่เพื่อนเก่ายังอยู่กับเราในวันที่อ่อนล้า และเพื่อนใหม่เข้ามาทำให้ชีวิตมีสีสันมากขึ้น..มันก้อเป็นความสุข

 

กลับไปแล้วจะคิดถึงอะไรที่ไต้หวัน?

…คิดไม่ออกเลยจริงๆว่านอกจากคนแล้วจะมีอะไรให้คิดถึงนะเนี่ย..